کتاب: آموزش و تربیت در ژاپن و آمریکا
نویسنده: آزوما هیروشی؛ ترجمه: معصومه سادات حسینی

 نویسنده این کتاب معتقد است که آمریکا از راه فردیت و سرمایه‌گذاری بر روی افراد پیشرفت کرده، اما ژاپن بر روی کار گروهی تمرکز داشته است.
 این دو کشور دو راه جدا را رفته‌اند اما نهایتا به پیشرفت رسیده‌اند. ولی پیشرفت ژاپن به دلیل کمبود امکانات، مساحت، منابع و… قابل توجه‌تر از آمریکاست.

در این کتاب، نحوه تربیت مادران آمریکایی و ژاپنی و سیستم آموزشی این دو کشور با یکدیگر مقایسه شده است.
مادر آمریکایی در بالا می‌ایستد و به فرزند دستور می‌دهد. او مقام لیدر را دارد. اما مادر ژاپنی در نقشش محو است و به فرزند خود می‌گوید بیا این کار را انجام دهیم.

ویژگی‌های شاخص نظام آموزش ژاپن از دیدگاه مترجم:
تربیت شهروند خوب، هدف سیستم آموزشی ژاپن است.
معلم‌ها سه روز در سال به بازدید از خانه دانش‌آموزان می‌روند.
بچه‌ها در خانه تکلیفی ندارند.
 سرایدار در مدارس ژاپن معنا ندارد.
در مدارس مدام تکرار می‌کنند: «ما کشور فقیری هستیم» و باید بیشتر تلاش کنیم.

 

پشتیبانی مدارس ایران منمشاهده نوشته ها

Avatar for پشتیبانی مدارس ایران من

ایران من ادای دین ما در جهت برآوردن وظیفه اخلاقی و مسئولیت اجتماعی به کودکان مناطقی است که به واسطه زندگی در نقاط دور از مرکز، دور افتاده نامیده، به حاشیه رانده شده اند و مورد بی مهری و محرومیت قرار گرفتند تا یاد بگیریند و بگیریم که همه خاک این وطن با ارزش است و آنچه این خاک را بارور می کند اراده، دانش و کوشش جمعی است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *