در روزهاي اخير خبري رسانهاي شد مبني بر ارايه طرحي يك فوريتي از طرف چند نماينده مجلس با عنوان «رفع انحصار از زبان انگليسي در نظام آموزش همگاني كشور» كه به موجب آن خواستار رفع انحصار و ايجاد فرصت آموزش براي علاقهمندان به زبانهاي غيرانگليسي شدهاند.
در توجيه اين طرح آمده است كه آموختن زبان خارجي به دانشآموزاني كه قصد ورود به دانشگاه را ندارند، افت تحصيلي آنها را رقم ميزند چراكه دانشآموزاني كه با هدف مهارتآموزي و ورود سريع به بازار كار، تحصيل در شاخههاي فحك (فنيحرفهاي- كاردانش) را انتخاب ميكنند، نياز ضروري به آموختن زبان خارجي ندارند.
در نقد اين طرح چند نكته مهم مطرح است؛
۱- هدف طراحان، خدمت به چه بخشي است؟ آيا به نفع آموزش و پرورش در راستاي برونسپاري خدمات آموزشي و با توجه به كمبود بودجه در اين حوزه، اين طرح ارايه شده است؟ يا تقويت آموزشگاههاي علمي آزاد زبان؟ يا هر دو؟
۲- كجاي اين طرح خير دانشآموز و خانوادهها لحاظ شده است؟ تكليف خانوادههاي بيبضاعتي كه امكان پرداخت هزينه آموزشگاه آزاد را ندارند چه خواهد شد؟ آيا طراحان بر اين اعتقادند كه فراگيري نيمبند زبان انگليسي در مدارس عادي دولتي نيز بايد همچون امكان درس خواندن در مدارس برخوردار، از دسترس دانشآموزان كمبضاعت خارج شود؟
متن کامل را در این لینک بخوانیم
بدون دیدگاه