مدرسه امید
شاید امروز هر محله‌ای از شهر چند مدرسه داشته باشد و سر هر کوچه و خیابانی صدای بازی بچه‌ها بلند باشد، با وجود این هنوز هم حق برخورداری از تحصیل در سطح جهان یک ضرورت نیست، امتیاز است.
در کنیا کودکان وقتی به پایه هشتم می‌رسند، آزادند که ترک تحصیل کنند.
به همین دلیل مسئولان بنیاد نوبلیتی دست به کار ساختن دبیرستانی در شهر ماهیگا در این کشور شدند که بعدها مدرسه امید نام گرفت.
این پروژه کار خود را با ساخت و راه‌اندازی سیستمی مدرن برای جمع‌آوری و تصفیه آب باران در مدرسه‌ای قدیمی آغاز کرد.
وجود آب آشامیدنی در مدرسه و به دنبال آن افزایش حضور دانش‌آموزان در مدرسه، باعث شد مسئولان نوبلیتی به فکر بازسازی مدرسه و تجهیز آن بیفتند،
به خصوص که می‌دانستند می‌توانند روی کمک جامعه محلی حساب کنند.
با ایده‌های خلاقانه بنیاد نوبلیتی، این مدرسه صاحب زمین بسکتبالی است که علاوه بر استاندارد بودن برای تمرین‌های حرفه‌ای دانش‌آموزان، سقفش طوری طراحی شده که تمام آب باران را جمع‌آوری و به سیستم‌های تصفیه آب هدایت می‌کند.
نزدیک به 650 دانش‌آموز از سن پیش دبستانی تا پایه 12ام در این مدرسه تحصیل می‌کنند و امیدوارند آینده روشنی برای خود و خانواده‌شان بسازند.
بدون دیدگاه