نویسندگان ادبیات داستانی، بارها در روایت‌هایشان، معلمان و زندگی و جهانشان، همچنین نهاد مدرسه را بازتابانده‌اند.
بسیاری از روایت‌های نویسندگان از تجربه‌های زندگی معلمی در دهه‌های ٤٠ و ٥٠ خورشیدی شاید چنین می‌نمایانند که رویکرد و جهان‌بینی آن معلمان، فضای چیره فرهنگی را در آن سال‌ها برمی‌ساخته است.
معلمان از این رهگذر، واسطه‌هایی میان جهان اندیشه، فرهنگ، کتاب و روایت با زندگی ساده کودکان روستانشین بوده‌اند.
زیست و زندگی این معلمان در تاریخ معاصر اما همواره با رنج‌های فراوان همراه بوده است؛ داده‌های تاریخیِ نهفته در گستره ادبیات داستانی نشان می‌دهد معلمان وضع مناسب معیشتی و زندگی بسامان نداشته‌اند.
متن کامل مقاله را باهم بخوانیم ؛ http://yon.ir/QFJCK
بدون دیدگاه