پایگاه خبری اتاق بازرگانی ایران: چهارمین همایش سالانه ایران من، با حضور کارآفرینان و خیران بخش خصوصی در محل اتاق ایران برگزار شد. پدرام سلطانی، نائب رئیس اتاق ایران در این همایش با تأکید بر اینکه برای رسیدن به توسعه باید توسعه فرهنگی را جدی گرفت، پویش ایران من را حرکتی برای تشویق فعالان اقتصادی در ایفای مسئولیتهای اجتماعی و زدودن فقر از کشور دانست.
نایبرئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران عصر چهارشنبه در «چهارمین همایش سالانه ایران من» که در محل اتاق ایران برگزار شد، چهارسالگی پویش ایران من و چهارمین همایش سالانه این پویش را به بخش خصوصی که در قالب این پویش برای توسعه فضای آموزشی ایران همت کرده است تبریک گفت و افزود: هماکنون بیش از 120 نفر از همکاران ما در پویش نوپدید ایران من از مدیران و فعالان اقتصادی هستند که علیرغم همه چالشهای کاری در این پویش حضور دارند.
پدرام سلطانی با اشاره به اینکه پویش ایران من حرکتی برخاسته از بخش خصوصی است، تصریح کرد: بخش عمدهای از ساخت مدارس مرهون حمایت و نیکوکاری فعالان بخش خصوصی است اما در فرهنگ خود نیاز به بازتعریف و اصلاح داریم و آن بازمیگردد به خلط مبحث که در آن کار خیر در مسئولیت اجتماعی و صفات ناپسند چون ریا میتواند به این کار نزدیک شود و باعث میشود بهواسطه این نگاه فرهنگی احساس شود که بسیاری از نیکوکاران ما ترجیح دهند که نامی از آنها در کارهای خیر نباشد.
سلطانی اظهار کرد: در سالیان دور کار خیر محدود و معطوف به کمک بازرگانان به فرد فقیر یا درمانده و درواقع کمک فردبهفرد بود. در آن دوران برای حفظ عزتنفس فرد فعالان اقتصادی سعی میشد کارهای خیر نمود بیرونی نداشته باشد، اما امروز کار خیر فعال اقتصادی به مفهوم ایفای نقش شهروندی و مسئولیت اجتماعی او به جامعه است و ایفای مسئولیت اجتماعی نیاز به تبلیغ، تغییر و ترویج این فرهنگ دارد.
او توضیح داد: بر این اساس پویش ایران من تلاش کرده این فرهنگ را تغییر دهد، یعنی ما باید مسابقهای را در میان بخش خصوصی و توانگران برای ساخت کشور و ایفای مسئولیت اجتماعی ایجاد کنیم و افراد و نیات آنها را معرفی کنیم.
سلطانی افزود: مایه تأسف است که در شرایط و تنگنای اقتصادی، فعال بخش خصوصی را بهعنوان فرد منفعتطلب که هیچ توجهی به اقشار آسیبپذیر جامعه ندارد تلقی میکنند و این ناشی از قصور خود ما است بنابراین ما میخواهیم همچون کودکان و از پنجرهای که آنها به دنیا نگاه میکنند بدون بغض و حسد با آرزو و خلاقیت به آینده و ساخت کشور نگاه کنیم.
نایبرئیس اتاق ایران تصریح کرد: پویش ایران من تلاش دارد تعریف جدیدی از مسئولیت اجتماعی داشته باشد و برای زدودن فقر از کشور تلاش میکند و با این فلسفه پویش ایران من شکل گرفت و اینکه ما بهعنوان بخش خصوصی چه نقشی در توسعه کشور داریم؟
او افزود: ظاهر امر نشان میدهد ما نسبت به آنچه شایسته آن هستیم عقب افتادیم و باید سهم و قصور خود را در این عقبافتادگی بشناسیم و به کف توسعه، که همان توسعه فرهنگی است باید توجه ویژهای داشته باشیم و توسعه را با آموزش و کم کردن شکاف آموزشی بین مرز و فرهنگ بسازیم.
او با بیان اینکه بزرگترین سرمایهگذاری فعال اقتصادی سرمایهگذاری در انسان است، افزود: بهترین سرمایهگذاری در کسبوکار اقتصادی میتواند در عرض یک سال سرمایه خود را پس دهد اما وقتی بر روی فرد سرمایهگذاری میکنیم او هر روز میتواند این سرمایه را به جامعه برگرداند.
نایبرئیس اتاق ایران ناهمگونی توسعه آموزشی را یکی از آسیبهای جامعه دانست و گفت: مفهوم توسعه در کشور ما فراگیر نشده است اینیکی از مباحث جدی توسعه در کشور ما است و بنابراین شاهد هستیم که تنها با ۴٠ یا ۵٠ کیلومتر که از مرکز فاصله میگیریم اوج عقبماندگی را شاهد هستیم.
او درباره اینکه چرا فعالان اقتصادی در پویش ایران من به ساخت مدرسه روی آوردند، اظهار کرد: فعالان اقتصادی ساختن را بهتر از بخشهای دیگر یاد گرفتند.
سلطانی با اشاره به آمار ساخت مدارس در کشور گفت: سال گذشته ۱۷۰۰ فضای آموزشی در کشور ساخته شد و سال قبل از آن (۱۳۹۵) نیز ۱۲۰۰ فضای آموزشی ساخته شد یعنی بهطور میانگین سالانه ۱۵۰۰ فضای آموزشی در کشور ساخته میشود و در شرایطی که بیش از ١٠٧ هزار در مدرسه داریم اگر با این آهنگ ساخت و تعمیر مدرسه حرکت کنیم ما باید مدارس بسازیم که حداقل چند سال عمر داشته باشند ما هرسال تقریباً یک نیم درصد مدارس را میسازیم درحالیکه عمر متوسط مدارس ما ۲۰ سال است. بنابراین باید تحولی در روش ساخت و افزایش عمر متوسط و مقاومسازی مدارس داشته باشیم.
او همچنین درباره اقدامات پویش ایران من در چهارسالگی گذشته، گفت: صد مدرسه با سرمایهگذاری فعالان اقتصادی و پیگیری مسائل اجرایی آن موسسه مهر گیتی انجام شد.
سلطانی افزود: در جریان ساخت این مدارس به مفهوم توسعه پایدار ساخت مدرسه رسیدیم و بیشتر به حاشیههای کشور توجه شده و ٧٨ مدرسه کامل شده و که ۶٣ مدرسه افتتاح شد و با توجه مشکلات تلاش داریم تا پایان بهار 98 بقیه مدارس را نیز به اتمام برسانیم.
او در ادامه با بیان اینکه بسیاری از مدارس ساخته شده در روستا ظرف ٣ تا ۴ سال فرسوده شدهاند، گفت: مدارسی که در روستاها ساخته میشود چون از بیرون وارد شده بنابراین افراد دقت در حفظ و نگهداری آنها ندارند بر این اساس توصیه ما این است که حتماً در ساخت مدارس از مشارکت روستائیان و دانشآموزان استفاده شود تا آنها نیز احساس مسئولیت کنند و نهایت تلاش خود را برای مراقبت از مدارس خود داشته باشند.
نائب رئیس اتاق ایران اظهار کرد: ما به دنبال این هستیم که هرکدام از مدیران بخش خصوصی محور توسعه پایدار یک روستا شوند و هرکدام از این روستاها کانون توسعه محلی شود.
او تأکید کرد: این کمکی که ما برای توسعه روستاها انجام میدهیم درواقع کمک به خودمان است زیرا حاشیهنشینی کشور ما را تهدید میکند و باید مهاجران را به شهرها و روستاهایشان برگردانیم.
او همچنین در ادامه سخنان خود به کمپین از نو میسازیم پس از زلزله کرمانشاه اشاره کرد و گفت: پسازاین زلزله اتاق بازرگانی با همکاری مؤسسات مدرسهساز ساخت مدارس روستایی تخریب شده را قبول کردیم.
سلطانی اظهار کرد: ما زلزله کرمانشاه به ما نشان داد نهتنها ما در مدیریت بحران موفق نیستیم بلکه در مدیریت پس از بحران نیز موفق نبودیم زیرا مردم در کرمانشاه هنوز هم در کانکس و چادر زندگی میکنند.
او افزود: رؤیای ما این بود که پس از زلزله به سازمان نوسازی مدارس بگوییم که میخواهیم با روش نوین مدرسهسازی ظرف دو ماه مدارس تخریب شده را بسازیم اما ۶ ماه زمان برد تا ما به اینها بقبولانیم که برنامه ما چیست بنابراین پس از بود که ما دوران طلایی ساخت مدارس را از دست داد دادیم و بسیاری از مصالح ساختمانی گران شد.
نایبرئیس اتاق ایران اظهار امیدواری کرد: در آینده الگوی توسعه پایدار روستایی را با مشارکت بخش خصوصی، مشاورین سازه، مدیران خوشفکر تحول ایجاد کنند.
او گفت: متأسفانه ما متوجه فرسودگی زیرساختهای کشور نیستیم و این تنها شامل مدارس ما نمیشود و هرسال نشان میدهد که در ده سال گذشته نرخ تشکیل سرمایه ثابت ما منفی بوده است یعنی استهلاک زیرساختهای ما سرعت بیشتری از نوسازی و بازسازی ما دارد.
سلطانی افزود: ما در نظر داریم حرکت همافزایی را در مؤسسات خیریه مدرسهساز ادامه دهیم همگرایی را همانگونه که در بخش خصوصی با این پویش شروع کردیم در مؤسسات نیز داشته باشید و با همافزایی کارهای بزرگی انجام دهیم.
پویش ایران من؛ حرکتی آیندهنگر
در مراسم چهارمین همایش ایران من، رضوان حکیم زاده، معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزشوپرورش با بیان اینکه من برای ابلاغ تشکر وزارت آموزشوپرورش آمدهام، گفت: در نظام تعلیم و تربیت انسان سرمایه اصلی است و بشر در ذات خود صاحب کرامت است.
حکیم زاده گفت: نقطه مطلوب انسان در زمین خلیفهالله است بنابراین بهرهبرداری انسان بر زمین برای این است که کارگزار زمین باشد.
او افزود: انسان باید در معرض تعلیم و تربیت باشد و این نیز نیازمند امکانات است و دسترسی به آموزش محورهای حرکت است.
حکیم زاده تأکید کرد: از نظر ما مدرسهسازی بهصورت خاص با ارتقای کیفیت آموزش، برابری و عدالت آموزشی محورهای اصلی تعلیم و تربیت انسان است.
او با بیان اینکه آمارها در دنیا حکایت از محرومیت کودکان از آموزش دارد، گفت: محرومیتها به دلیل نبود امکانات است و در این میان سهم دختران خیلی بیشتر از پسران است و این مسئله در کشورهای آسیایی و آفریقایی بیشتر دیده میشود.
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزشوپرورش یکی از شش ستون توسعه پایدار را دسترسی به آموزش دانست و گفت: عنصر کیفیت بخش در آموزش معلم است بنابراین خیلی بهتر است که در پویش ایران من نگاه جامعی به آمادهسازی معلمان نیز داشته باشیم.
او فضا و تجهیزات و برنامههای درسی را عنصرهای دوم و سوم کیفیت بخش آموزش دانست و گفت: گروه خیرین میتوانند در این زمینه نیز کمک کنند.
حکیم زاده در ادامه سخنان خود به عدالت آموزشی اشاره کرد و گفت: عدالت آموزشی به معنای دسترسی به آموزش نیست، بلکه مفهوم آن فرصتهای برابر یاددهی و یادگیری است.
او تأکید کرد: برابری در آموزش یعنی اینکه افراد با جنسیتهای مختلف، فرهنگ، زبان، قومیتها و طبقات اجتماعی همه از آموزش یکسان برخوردار باشند.
معاون آموزش ابتدایی اظهار کرد: در ردهبندی کشورهای جهان، آموزش یکی از شاخصهای توسعه انسانی است و رابطه مستقیمی بین توسعه انسانی و آموزش و توسعه پایدار وجود دارد.
او درباره ویژگیهای پویش ایران من گفت: این حرکت آیندهنگر و شوک برانگیز است زیرا به عدالت آموزشی و توسعه پایدار توجه میکند همچنین بر مشارکت جمعی توجه ویژهای دارد و اشخاص باید در پروژهها با همدیگر مشارکت داشته باشند.
حکیم زاده افزود: نگاه به دانشآموزان بهعنوان همکاران آینده واحدهای خدماتی تولیدی و متناسبسازی آموزش با نیازهای بومی و منطقهای با احداث هنرستان و مراکز فنی حرفهای از دیگر ویژگیهای پویش ایران من است.
حکیم زاده توجه به تربیت نیروی انسانی شایسته و نامگذاری مدارس با عنوان «ایران من» بجای ذکر نام افراد را از دیگر ویژگیهای مهم پویش ایران من بیان کرد.
باید در ساخت مدارس به ایمنسازی و تعمیرات نیز توجه کنیم
داریوش ورناصری، معاون فنی و نوسازی مدارس کشور نیز در این مراسم گفت: پویش ایران من در سطح کشور یکصد فضای آموزشی در زمینی به مساحت ۱۳ هزار مترمربع احداث کرده یا در دست احداث دارد.
او تأکید کرد: آموزشوپرورش تلاش میکند در ساخت مدارس سراسر کشور نکات فنی و ایمنی رعایت شود.
ورناصری گفت: در سطح کشور ۱۰۷ هزار فضای آموزشی و پرورشی داریم که این تعداد ۵۳۰ هزار کلاس درس را شامل میشود.
او تصریح کرد: ۳۰ درصد از مدارس ما ناایمن هستند و این از دغدغههای ماست چراکه هرلحظه ممکن است مدارس ما با زلزله ۵ تا ۶ ریشتر تخریب شود و یا حتی در شرایط طوفان و گرمای ۵۰ درجه آسیب ببیند.
ورناصری گفت: این ۳۲ هزار مدرسه ناایمن علاوه بر تهران در همه نقاط کشور وجود دارد و با توجه به اینکه با یکسوم هزینه میتوانیم مقاومسازی کنیم بنابراین نیاز به عزم جدی برای ایمنسازی این مدارس داریم.
او گفت: میانگین سرانه آموزشی کشور برای هر دانشآموز ۵.٢ مترمربع است که این سرانه در ١١ استان کشور کمتر از این مقدار است درحالیکه سرانه آموزش در دنیا ٨.۴ است.
ورناصری در سخنان خود به میانگین سرانه ورزشی نیز اشاره کرد و گفت: میانگین سرانه فضای آموزشی کشور ٠/٣۶ است که در مقایسه با سرانهی فضای ورزشی در دنیا ١/٠٧کمتر است یعنی نیاز به ساخت ۱۰ میلیون مترمربع فضای ورزشی در کشور داریم.
در ساخت مدارس کپری به استانداردها توجه کردیم
فرامرز پارسی، یکی از مهندسان مشاور پویش ایران من، در ادامه این مراسم گفت: هنگامیکه خیرین مدرسهساز اقدام به ساخت مدرسه میکنند به استانداردهای سازه، نور و خدمات جنبی توجه میکنند تا محیط مناسبی برای علمآموزی فراهم شود.
او با تأکید بر اینکه مدرسه تنها محل علم و آموزی نیست، گفت: مدرسه جایی برای فرهنگآموزی است و ما باید مراقب باشیم تا عقبافتادگیهای کمی ما را از حوزه فرهنگ که بخش کیفی است دور نکند.
پارسی افزود: فرهنگ مجموعهای از دانشهاست که رابطه ما را با محیط تعریف میکند و نمیتوان در فرمول به آن رسید بلکه حاصل تجربیات بسیار است.
او ادامه داد: سکونتگاههای کشور قدمت ۴۰ تا ۵۰ هزار ساله دارد و این سکونتگاهها حاصل تجربه گرانقدری از نزدیکی با محیط و خلق روابط انسانی است. کشور ما جزو سکونتگاههای با قدمت بالاست.
او ادامه داد: توسعه پایدار رابطه خوبی با محیطزیست و فرهنگ گذشته دارد و بدون این دو مقوله توسعه پایدار محقق نمیشود.
پارسی گفت: معماری بومی ما الگویی خوب و پاسخگوی محیطزیست، فرهنگ، اعتقادات و زیباییشناسی است.
به گفته این مهندس مشاور، در مدارس کپری که توسط پویش من ساخته شده تلاش کردیم استانداردها را رعایت کنیم درعینحال معماری آن را مطابق با شرایط بومی و منطقه طراحی کردهایم.
او افزود: باید معماری و سازههای قدیمی پاسداری شود زیرا نقش مهمی در اعتمادبهنفس فرهنگی را دارد و با مهاجرت روستاییان به شهرها مقابله میکند.
پارسی به مدرسه دارالفنون در تهران همچنین مدرسه رشدیه تبریز و ایرانشهر یزد که متناسب با فرهنگ و معماری ایرانی ساخته شده اشاره کرد و گفت: الگوهای تاریخی معماری چهار سفره نمونه خوبی برای ساخت مدرسهسازی کوچک است و میتوان مدعی شد که مدارس و فضاهای فرهنگی متناسب با الگوهای معماری سنتی ایران ساخت.
پارسی با تأکید بر اینکه فرهنگ بومی در دنیای مدرن ارزشهای فرهنگی را مورد توجه قرار داده است اظهار امیدواری کرد در مدارس ما نیز رویه ساخت مدارس متناسب با شرایط منطقه ادامه داشته باشد.
تجلیل از خیران
در پایان این مراسم از زهرا گیتی نژاد موسسه خیریه مهرگیتی، مهندس بختیاری مدیرعامل موسسه مهرگیتی، بنیاد خیریه محمدنبی ترکمان، اتاق ایران و سوئیس، بانک خاورمیانه، ناصر ریاحی، امیرملک، سیدحسین میرمحمدعلی، محمد عطارویان، بنیاد خیریه مرتضی سلطانی، پروا سلطانی، محمدابراهیم مدرس کمالی، انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته، شرکت دارویی بهفارم و همچنین داوطلبین همکاری با این پویش از جمله زهرا رستگارنیا، حمیدرضا فیضی، نیلوفر طایی، فاطمه موحدنژاد، ریحانه بابا احمدی، زهرا طهماسبی، نوشین خوش طینت، ستاره کاظمی، پریسا بهرامی محمدرضا فیضی و شراره نورمحمدی با حضور آقایان پدرام سلطانی و داریوش ورناصری و خانم رضوان حکیم زاده از کارآفرینان و خیرین تجلیل شد.
متن اصلی خبر را اینجا بخوانید.
بدون دیدگاه